حضور مراکز همکار سازمان جهانی بهداشت در نشست کشوری؛ ارائه گزارش فعالیتها توسط پژوهشگاه علوم غدد و مرکز تحقیقات اخلاق زیستی
نشست کشوری مراکز همکار سازمان جهانی بهداشت (WHO) با حضور معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، معاون بهداشت وزارت بهداشت، نمایندگان مراکز تحقیقاتی و نمایندگان مراکز همکار WHO برگزار شد. در این نشست، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان مرکز همکار WHO در حوزه آموزش و پژوهش در مدیریت دیابت و استئوپروز و همچنین مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی به عنوان مرکز همکار WHO در حوزه اخلاق زیستی حضور فعال داشتند.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، هفتمین نشست کشوری مراکز همکاری سازمان جهانی بهداشت در ایران چهارشنبه ۲۸ آبانماه ۱۴۰۴، با حضور نمایندگان مراکز، مقامات وزارت بهداشت و سازمان جهانی بهداشت در ستاد مرکزی وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران برگزار شد و درباره بهبود کارکرد و نقشآفرینی مراکز تحقیقاتی در عرصه بینالمللی، نقش مراکز همکاری سازمان جهانی بهداشت در پیشبرد اهداف و برنامههای سلامت ملی و منطقهای، نیازهای مطالعاتی حوزه سلامت در تعامل با سازمان جهانی بهداشت، و جایگاه این مراکز در توسعه برنامههای سلامت بحث و گفتوگو شد.
در این رویداد، دکتر آزاده ابراهیمحبیبی، دکتر ندا مهرداد و فیروزه حاجیپور به نمایندگی از پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم شرکت کردند و گزارشی از فعالیتها، همکاریها و برنامههای مشترک هر دو مرکز با سازمان جهانی بهداشت ارائه دادند.گزارش ارائهشده شامل دستاوردهای آموزشی و پژوهشی، پروژههای جاری، تعاملات منطقهای و برنامههای آتی در حوزه دیابت، استئوپروز و اخلاق زیستی بود.
تأکید معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت بر تقویت همکاریهای بینالمللی
در این نشست، دکتر شاهین آخوندزاده، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت، با اشاره به ظرفیت گسترده پژوهشی ایران گفت: «ایران با برخورداری از ۸۴۹ مرکز تحقیقاتی در دانشگاههای علوم پزشکی، یکی از بزرگترین زیرساختهای پژوهشی منطقه را در اختیار دارد و این توان باید به توسعه همکاریهای بینالمللی، افزایش تعداد مراکز همکار WHO و تقویت دیپلماسی سلامت منجر شود.»
وی با بیان اینکه تجربه دوران کووید–۱۹ نشان داد زیرساخت پژوهشی کشور در زمان بحران میتواند نقش خط مقدم ایفا کند، افزود: «اکنون ۱۸ مرکز همکار WHO در کشور فعال است، اما ظرفیت ایران بسیار فراتر از این عدد است و باید حداقل ۵۰ مرکز همکار در کشور داشته باشیم.»
دکتر آخوندزاده همچنین با تأکید بر اهمیت توانمندسازی مراکز و همسویی با معیارهای جهانی، بازراهاندازی دبیرخانه مراکز همکار WHO را یک گام مهم در هماهنگی و ارتقای فعالیتهای بینالمللی دانست.
سخنان معاون بهداشت وزارت بهداشت درباره چالشهای سلامت
دکتر علیرضا رئیسی، معاون بهداشت وزارت بهداشت، نیز در این نشست با اشاره به ضرورت همکاریهای علمی و منطقهای برای مقابله با چالشهای نوپدید و شایع سلامت گفت: «نظام سلامت با مجموعهای از تهدیدهای جدید و قدیم مواجه است؛ از بیماریهای واگیر تا بیماریهای غیرواگیر که روند رو به رشد دارند و نیازمند نگاه جامع و تبادل تجربه با شبکههای علمی بینالمللی هستند.»
وی با اشاره به فشار ناشی از سالمندی جمعیت و بیماریهای مزمنی همچون دیابت افزود: «این چالشها مستلزم تقویت برنامههای پیشگیری، آموزش و توسعه همکاریهای پژوهشی است تا بتوانیم پاسخ مؤثرتری ارائه کنیم.»
معاون بهداشت همچنین با اشاره به بحرانهای نوپدید از جمله گسترش پشه Aedes و تهدید ناشی از بیماریهای وابسته به آن، تصریح کرد: «باید همواره آماده مواجهه با تهدیدات بهداشتی نوظهور باشیم و ارتباط فعال با سازمان جهانی بهداشت میتواند در ارتقای توان پاسخگویی کشور نقش کلیدی داشته باشد.»
نشست کشوری مراکز همکار WHO با مشارکت فعال مراکز علمی و پژوهشی، از جمله پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم و مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی، فرصتی برای مرور فعالیتها، تقویت تعاملات علمی و برنامهریزی برای توسعه همکاریهای منطقهای و بینالمللی بود؛ همکاریهایی که به گفته مسئولان وزارت بهداشت، میتواند مسیر ارتقای استانداردهای علمی و تقویت دیپلماسی سلامت کشور را هموارتر کند.
توضیح اینکه پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم برای پنج دوره متوالی به عنوان مرکز همکار با سازمان جهانی بهداشت همکاری دارد و به درخواست سازمان جهانی بهداشت و تحت راهنمایی آن، همکاری در ارائه شواهد به WHO برای کاهش بار بیماری دیابت و تقویت پاسخ سیستم سلامت به این بیماری، با تمرکز بر مراقبتهای اولیه سلامت، از جمله وظایف این مرکز همکار است. همچنین، حمایت از WHO در تولید شواهد و دادههای بیشتر در خصوص پوکی استخوان در منطقه مدیترانه شرقی، بخشی دیگر از این همکاریها را تشکیل میدهد.
حوزههای همکاری مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی نیز شامل حمایت از سازمان جهانی بهداشت در تقویت ظرفیتها و توسعه دانش در زمینههای اخلاق سلامت جهانی، اخلاق پژوهش، اخلاق بالینی و اخلاق بهداشت عمومی است. همچنین ارائه ورودیهای فنی و تخصصی جهت کمک به WHO در تدوین اسناد، راهنماها و چارچوبهای مرتبط با اخلاق پژوهش، اخلاق بالینی، اخلاق بهداشت عمومی و حکمرانی اخلاق زیستی از دیگر مسئولیتها است. علاوه بر این، مشارکت فعال در شبکه جهانی مراکز همکار سازمان جهانی بهداشت در حوزه اخلاق زیستی و همکاری با آنها تحت هدایت WHO نیز از محورهای اصلی این حوزههای همکاری به شمار میرود.
ارسال نظر